Kan gütme saikiyle kasten öldürme ve bu suça yardım - kan gütme saikiyle kasten öldürmeye azmettirme - 6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/745 Esas 2014/3214 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No: 1 - 2013/90070
MAHKEMESİ : Kars Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO: 13/12/2012, 2012/197 (E) ve 2012/349 (K)
SUÇ : Kan gütme saikiyle kasten öldürme ve bu suça yardım, kan gütme saikiyle kasten öldürmeye azmettirme, 6136 sayılı Yasaya aykırılık.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Katılanlar vekilinin yetkisi olmadığından duruşmalı inceleme isteminin CMUK.nun 318. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2- Katılanların 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan açılan davaya katılma ve bu suçtan kurulan hükmü temyize hak ve yetkisi bulunmadığından, katılanlar vekilinin sanıklar Vedat ve Tolga hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin CMUK.nun 317.maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
3- 20/03/1995 doğumlu olan sanık Tolga’nın 05/07/2012, 31/07/2012, 18/09/2012 ve 16/10/2012 tarihinde yapılan duruşmalarda henüz 18 yaşını doldurmadığı ve bu nedenle duruşmaların CMK.nun 185. maddesi uyarınca kapalı yapılması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle açık yapılması, telafisi mümkün görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
4- Sanık Vedat hakkında kan gütme saikiyle kasten öldürme ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık, sanık Fırat hakkında kan gütme saikiyle kasten öldürmeye yardım, sanık Tolga hakkında kan gütme saikiyle kasten öldürmeye yardım ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri ile sanıklar Murat ve Zülküf hakkında kan gütme saikiyle kasten öldürmeye azmettirme suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik olarak yapılan incelemede;
A) Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 20/10/2009 gün ve 2009/1-85/242 ile 08.06.2010 gün ve 2010/1-35/40 sayılı kararlarında açıklandığı üzere; sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda sanıklar arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğunun kabulü gerektiğinden; aynı olayda yargılanan ve suçu birlikte işledikleri iddia olunan sanıklar Vedat, Fırat, Tolga, Zülküf ve Murat arasında menfaat zıtlığı bulunduğu anlaşıldığı halde, sanıkların başka müdafiiler tarafından savunmalarının sağlanması gerektiği düşünülmeksizin, savunma haklarını kısıtlayacak şekilde, savunmalarının aynı müdafii tarafından yapılması suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 152 ve 1136 sayılı Avukatlık Yasasının 38. maddelerine aykırı davranılması,
B) UYAP İşletim Sisteminin Dairemize verdiği yetkiye dayanılarak çıkarılıp dosya içine konulan 13/05/2014 tarihli nüfus kayıt örneğinden, sanık M.. G.."ın hükümden sonra 17/07/2013 tarihinde öldüğü anlaşılmakla, bu sanık hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı TCK.nun 64. maddesi uyarınca düşmesine karar verilmesi zorunluluğunun bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar Fırat ve Tolga müdafiilerinin temyiz dilekçelerinde ve duruşmalı incelemede, sanık Vedat müdafii ile katılanlar Abdullah ve Abubekir vekilinin ise temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmekle, kısmen resen de temyize tabi bulunan hükümlerin sair yönleri incelenmeksizin tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (BOZULMASINA), hükmolunan ceza miktarına ve tutukluluk sürelerine göre sanıklar Fırat ve Tolga müdafiilerinin tahliye taleplerinin reddine, 21/05/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.
21/05/2014 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı A. H. K."nın huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanıklar T.. G.. ve F.. G.. müdafii Avukatlar M. B. ile M. Te."nun yokluklarında 29/05/2014 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.