Resmi belgede sahtecilik - dolandırıcılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/24921 Esas 2014/10205 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/24921
Karar No: 2014/10205
Karar Tarihi: 26.05.2014

Resmi belgede sahtecilik - dolandırıcılık - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2012/24921 Esas 2014/10205 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından ayrı ayrı mahkumiyetlerine karar vermiştir. Resmi belgede sahtecilik suçuna yönelik temyiz itirazları reddedilmiş, dolandırıcılık suçuna yönelik temyiz itirazları ise kabul edilerek sanıkların kamu davasından düşürülmesine karar verilmiştir. Suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK’nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımı nedeniyle sanıkların dolandırıcılık suçuyla ilgili dava düşürülmüştür. Madde 765 sayılı TCK’nun 102/4 ve 104/2. maddeleri, dolandırıcılık suçuyla ilgili zamanaşımını düzenlerken, 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddesi de zamanaşımı sürelerini belirlemektedir.

11. Ceza Dairesi 2012/24921 E. , 2014/10205 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanıkların her iki suçtan ayrı ayrı mahkumiyetlerine

I – Sanıklar müdafiinin "resmi belgede sahtecilik" suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıkların suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanıklar müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II - Sanıklar müdafiinin "dolandırıcılık" suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazına gelince;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanıklara yüklenen “dolandırıcılık” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği 16.09.2003 tarihinden, temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanıklar hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nun 102/4, 104/2. ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri uyarınca istem gibi DÜŞÜRÜLMESİNE, 26.05.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.