Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/9917 Esas 2018/5153 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4, 53/6.maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Ticari taksi sürücüsü sanığın idaresindeki araç ile gece vakti 22.00 sıralarında, aydınlatma olmayan, meskun mahal ve tek yönlü yolda, seyrine göre sol taraftan yola giren yayaya çarptığı ve katılanın vücudunda 4. derece kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı , sanığın yayayı hastaneye götürmesi nedeni ile kaza tespit tutanağı tutulmadığı olayda; keşfe binaen alınan bilirkişi raporunda, çarpma noktasının yayanın geçişini tamamlamak üzere olduğu, yayaların sıklıkla bu yerden geçiş yaptıklarının keşif günü gözlemlendiği tespitleri ile sanığın kolluk ifadesinde, yayanın koşarak birden önüne çıktığını ifade etmesi ve katılanın mahkemede uzakta olan aracın koşarak geçmesine rağmen hızla kendine çarptığı ifadeleri hep birlikte değerlendirildiğinde; sanığın ticari taksi şoförü olarak, söz konusu yerden her an bir yayanın çıkabileceğini öngörerek hızını azaltmaması nedeni ile tali kusurlu olduğu yönündeki hükme esas alınan bilirkişi raporu dosya içeriği ile uyumlu olduğundan tebliğnamedeki (1) nolu görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığa verilen cezanın niteliği, miktarı ve taksirin derecesi nazara alındığında mesleği şoförlük olan ve başka bir geliri bulunmayan sanığın 4 ay süre ile sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususlarda aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkındaki hükümden TCK"nın 53/6. maddenin uygulanması ile ilgili bölümün çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 08.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.