Esas No: 2021/17957
Karar No: 2022/11539
Karar Tarihi: 15.09.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/17957 Esas 2022/11539 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında nitelikli hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlamalarıyla açılan davada, mahkeme nitelikli hırsızlık suçuna yönelik kurulan hükmü onarken, kamu malına zarar verme suçuna yönelik temyiz isteminin esastan reddine karar vermiştir. Kararda, istinaf başvurusuna ilişkin 5271 sayılı CMK'nın ilgili maddeleri açıklanmaktadır. Buna göre, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmamaktadır. Temyiz, hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır ve temyiz sebebi yalnız hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir. Kanunda sayılan hukuka kesin aykırılık hallerinin varlığı da tespit edilememiştir. Bu nedenle, sanık müdafiinin temyiz istemi, eksik inceleme yapılması ve somut delil olmaması hususlarına yönelik olduğu belirlenerek reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 288. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 294. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 301. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve kamu malına zarar verme
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
Hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'', aynı Kanunun 294. maddesinin ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' ve aynı Kanunun 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık müdafiinin temyiz isteminin eksik inceleme yapıldığı ve somut delil olmadığı hususlarına yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Olay günü sanığa ait olduğu sonradan tespit edilen ... plaka sayılı kamyonun terk edilmiş vaziyette bulunduğu, kasasında 30 tonluk tank olduğu ve tankın delik olması nedeniyle ham petrolün sızdığı, petrol izlerinin takip edildiğinde ... ili Siverek ilçesi kısıklı mevkiinden geçmekte olan boru hattından geldiğinin tespit edildiği, boru hattının delinmek suretiyle takılan vananın bulunduğu, yapılan araştırma neticesinde kamyonun sanık ...'a ait olduğunun tespit edildiği olayda sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmıştır.
Ayrıca dosyada CMK'nın 289. maddesinde sayılan hukuka kesin aykırılık hâllerinin herhangi birinin varlığı da tespit edilememiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine göre, sanık ... hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükümde ileri sürülen temyiz sebepleri yönünden bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN ONANMASINA, dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 15.09.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.