Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/6770 Esas 2014/8263 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/6770
Karar No: 2014/8263
Karar Tarihi: 15.09.2014

Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/6770 Esas 2014/8263 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, zimmet suçu nedeniyle sanığı mahkum etti ve temyiz başvurusu yapıldı. Hazinenin zarar gördüğü gerekçesiyle katılma talebi kabul edildi. Ancak sanığın temel cezası hakkında yapılan takdirde hata yapıldığı ve yasal düzenlemelere uyulmadığı gerekçesiyle hüküm bozuldu. Kanun maddelerinin detayları ise şöyle:
- CMK 260/1: Katılma hakkına ilişkin düzenlemeler.
- 3628 sayılı Yasa 18. Madde: Temyiz başvurusunda bulunma yetkisini düzenler.
- CMK 237/2: Katılma talebinin kabul edilmesine ilişkin düzenlemeler.
- TCK 61: Temel cezanın belirlenmesi için düzenlemeler.
- TCK 3/1: Suçun ağırlığına göre ceza ve güvenlik tedbirlerine ilişkin orantılılık ilkesi.
- TCK 53: Yetkinin kötüye kullanılması nedeniyle yasaklama cezasına ilişkin düzenlemeler.
- 5320 sayılı Kanun 8/1: Hükümlerin bozulması ile ilgili düzenlemeler.
- CMUK 321 ve 326: Temyiz başvurularına ilişkin düzenlemeler.

5. Ceza Dairesi 2014/6770 E. , 2014/8263 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
CMK"nın 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş olan Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve hükmün 07/05/2014 havale tarihli dilekçe ile vekili tarafından temyiz edilmesi karşısında, 3628 sayılı Yasanın 18. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca Hazinenin katılma talebinin kabulüne, ... vekilinin temyizinin sadece vekalet ücretine yönelik olduğu gözetilerek, incelemenin sanık müdafiin temyiz itirazları ve katılan vekilinin vekalet ücreti talebiyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
19.487,57 TL"yi zimmetine geçirmesi şeklinde kabul edilen eylemleri ile ilgili olarak; 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin 1. fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlarla aynı Kanunun 3. maddesinin 1. fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki yasal düzenlemeler ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek şekilde ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle ilgili kanun maddesindeki cezanın alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması, temel cezanın hak ve nesafete uygun bir şekilde tayin edilmesi gerekirken, çok daha yüksek miktardaki mal edinme eylemlerinde uygulanmadığı halde, işlenen fiillerde büyük ağırlık bulunmadığı da gözetilmeden, belirtilen ilkelere ve 5237 sayılı TCK"nın 3/1. maddesindeki orantılılık ilkesine aykırı olarak, takdirde hataya düşülerek temel cezanın 8 yıl olarak belirlenmesi suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
5237 sayılı TCK"nın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlenen suç nedeniyle aynı Yasanın 53/5. madde ve fıkrası gereğince bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanması gerektiği gözetilmeyerek, sadece "aynı kamu kurumunda vezne tahsilatına ilişkin hak ve yetkilerinden yasaklanmasına" ilişkin hak yoksunluğuna karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin ve katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 15/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.