Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2017/1984 Esas 2017/12435 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Katılan sanıklar ... ve ..."ın temyiz dilekçeleri içeriklerinden kendileri hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerini sanık sıfatıyla temyiz ettikleri anlaşılmakla yapılan incelemede;
1) Sanık ... hakkında katılan ..."e yönelik kasten basit yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Tayin edilen adli para cezasının tür ve miktarına göre, hükmün 1412 sayılı CMUK’un 305/1. maddesi gereğince temyizi mümkün bulunmadığından, sanığın temyiz isteminin 6217 sayılı Kanunun 26/1. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. maddesi gözetilerek CMUK’un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanıklar ... ve ... hakkında katılan ..."a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanık ..."in tekme ve yumrukla, sanık ..."in olaydan sonra ele geçirilemeyen sopa ile katılan ..."ı hafif derecede kemik kırığına neden olacak şekilde yaraladıkları olayda; sanıkların fikir, irade ve eylem birliği içerisinde fiil üzerinde hakimiyet kurarak suçu doğrudan doğruya birlikte işledikleri anlaşılmakla sanık ... hakkında da 5237 sayılı TCK"nin 86/3-e maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle eksik ceza tayini,
b) Sanık ... ile katılan ..."ın olayın başlangıcına ilişkin farklı anlatımlarının bulunması ve olaya ilişkin bilgi ve görgüsü olan tanığın bulunmaması karşısında, ilk haksız eylemin kim tarafından başlatıldığının tespit edilememesi nedeniyle sanık ... hakkında ve sanık ..."in savunmasında kardeşi olan sanık ..."in kendisini arayarak katılan ... ile kavga ettiğini söylemesi, katılan ..."ın bu hususu doğrulaması ve sanık ..."in de adli raporunda belirtildiği şekilde yaralanmış olması karşısında, sanık ... hakkında haksız tahrik hükümlerini düzenleyen TCK"nin 29. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun karar yerinde tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
c) Sanık ..."in tekerrüre esas alınan mahkumiyetinin 5237 sayılı TCK"nin 191/1. maddesinde düzenlenen "kullanmak için uyuşturucu madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak" suçuna ilişkin bulunduğu ancak anılan hükmün kesinleşmesinden sonra 6217 sayılı Kanunun 20. maddesi ve 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nin 191. maddesinde yapılan değişiklikler üzerine 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi uyarınca uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı sorulup, uyarlama yapılmış ise uyarlama sonrası verilen ve kesinleşen hükmün tekerrüre esas olup olmadığı değerlendirilip, sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
d) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK 326/son uyarınca sanık ..."in ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 09.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.