MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tefecilik
HÜKÜM : Beraet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanıklardan kazanç karşılığı ödünç para aldığı ve suçtan doğrudan zarar gördüğü belirtilen ..."ün katılma talebinin reddine dair usul ve kanuna uygun olmayan 15/06/2010 günlü karar ile buna bağlı olarak verilen 22/06/2012 tarihli temyiz talebinin reddine dair ek kararın KALDIRILMASINA, CMK"nın 237/2 ve 260. maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak müştekinin davaya katılan olarak KABULÜNE, 31/05/2012 günlü hükmün esastan incelenmesine karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Tefecilik suçunun, 765 sayılı TCK"nın yürürlükte olduğu dönemde, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03/07/1995 tarih ve 1995/207-236 sayılı Kararında da belirtildiği üzere birden fazla kişiye sürekli ve sistemli bir şekilde faiz karşılığı ödünç para vermek suretiyle çıkar sağlanması, başka bir anlatımla ödünç para verme işinin meslek haline dönüştürülmesi durumunda oluştuğu, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın 241. maddesinde ise tefecilik suçunun; "Kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para veren kişi..." biçiminde tanımlandığı, bu düzenlemeye göre suçun oluşması için sanığın yalnızca bir kişiye ödünç para vermesinin yeterli olduğu anlaşılmakla;
Katılanın, aşamalarda faiz karşılığında borç para aldığı şeklindeki beyanları ile bunu doğrulayan tanıklar ..."ün anlatımları, ..., adlı tanıkların sanıkların tefecilik yaptıklarına dair beyanları, yapılan arama neticesinde ele geçen senetler, icra takip dosyaları ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında, yüklenen suçun sanıklar tarafından işlendiğinin sabit olduğu nazara alınmadan, oluşa uygun düşmeyen gerekçeler ve yanılgılı değerlendirmeyle yazılı şekilde beraet kararları verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.