Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2008/16471 Esas 2010/1920 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA :Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık izin,
genel tatil alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacının çalışma süresi taraflar arasında çekişmelidir.
Mahkemece davacı tanığının beyanına göre çalışma süresinin 04.06.2001 tarihinde sona erdiği kabul edilerek hesaplama yapılmış ise de; bu tanığın 1997 tarihinde işyerinden ayrıldığı, ifadesinin soyut anlatımlardan ibaret olduğu, bu nedenle beyanına itibar edilemeyeceği, dosyadaki davacının imzasını içeren personel hakediş belgesinde çalışmasının 31.01.2000 tarihinde ücretinin sona erdiği anlaşılmıştır. Bu nedenle çalışma süresinin 01.07.1995-31.01.2000 tarihleri arasında olduğu kabul edilerek talep edilen alacakların bu süreye göre hesaplanması gerekirken yukarıda belirtildiği şekilde hüküm kurulması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 01.02.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.