MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın yokluğunda verilen 17.05.2012 tarihli kararının tebliği için 26.02.2010 tarihli sorgusunda bildirdiği adresine çıkartılan tebligatın bila tebliğ iadesi üzerine 7201 sayılı Yasanın 10/2. maddesi gereğince sanığın mernis adresine tebligat yapılması gerekirken duruşmada verdiği aynı adresine 7201 sayılı Yasanın 35. maddesi uyarınca 20.07.2012 tarihinde yapılan tebligatın geçersiz olduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 20.02.2007 gün, 46/39 ve 29.05.2007 gün, 114/113 sayılı kararlarında da açıklandığı üzere, 5271 sayılı CMK’nun 232. maddesinin 6. fıkrası uyarınca, hüküm fıkrasında kanun yollarına başvurma olanağı bulunup bulunmadığı, başvuru olanağı varsa süresi ve merciinin tereddüte yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesinin gerektiği, aynı Kanunun 34. maddesinin 2. fıkrasında da, kararlarda başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekillerinin gösterilmesinin zorunlu olduğunun belirtildiği, yerel mahkeme kararında ise, sanığın hazır olmadığı oturumda verilen hükümde, tereddüte ve yanılgıya sebebiyet verecek şekilde temyiz başvuru şekli ile başvuru merciinin açıkca gösterilmediği, bu nedenle sanığın 26.09.2012 günü mernis adresinde tebliğ edilen hükmü 26.09.2012 tarihinde posta idaresi yoluyla mahkemesine gönderdiği dilekçe ile temyiz ettiği anlaşılmakla, sanığın 04.10.2012 hakim havale tarihli temyiz dilekçesinin süresinde olduğunun kabulüyle yapılan incelemede;
Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında, 5237 TCK"nun 58/7. maddesi gereğince mükerrirler hakkındaki infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmemesi isabetsizliği aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık hakkında toplanan deliller karar yerinde incelenip, yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış,ertelemeye ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmeme gerekçesi gösterilmiş ve incelenen dosyaya göre hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 26.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.