Kötü muamele - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/25221 Esas 2017/5849 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/25221
Karar No: 2017/5849
Karar Tarihi: 16.05.2017

Kötü muamele - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/25221 Esas 2017/5849 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi         2015/25221 E.  ,  2017/5849 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kötü muamele
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    KARAR

    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
    1- Anayasanın 40/2, CMK’nın 232/6 ve 34/2 ile 1412 sayılı CMUK’nın 310. maddeleri gereğince, kararda, başvurulacak kanun yolu, süresi, mercii ve şeklinin kuşkuya yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi gerektiği halde, hükmün açıklanmasına neden olan ve denetim süresinde işlenen ikinci suça ilişkin mahkumiyet ilamının kanun yolu başvuru yollarının gösterildiği kısmında, ilgili karar temyizi kabil olmasına karşın, kararın kesin nitelikte olduğunun belirtilmesi suretiyle sanıkta oluşturulan yanılgının, Mahkemece giderilip giderilmediği ve dolayısıyla ilgili mahkumiyet hükmünün, usulünce kesinleştirilip kesinleştirilmediği araştırılarak, sonucuna göre hükmün açıklanması hususunda bir karar verilmesi zorunluluğu,
    2- Kabule göre de;
    Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesinden sonra, denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlenmesi nedeniyle açıklanmasına karar verilecek yeni hükmün, Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hüküm olacağı, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, önceki karara yollama yapılmak suretiyle, Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK"nın 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı davranılması,
    Bozmayı gerektirmiş ve sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 16/05/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.