14. Ceza Dairesi Esas No: 2014/4386 Karar No: 2015/7857 Karar Tarihi: 01.07.2015
Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/4386 Esas 2015/7857 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Antalya 10. Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir cinsel taciz davasında, sanık daha önce aynı mağdura karşı cinsel taciz suçu işlemiş olduğu için Antalya 4. Sulh Ceza Mahkemesi'nde yargılanmıştır. Ancak mahkeme, bu davaya ilişkin bilgileri inceleyerek sanığın suçunun aynı olup olmadığını araştırmamıştır. Cinsel taciz suçunun, zarar görenin gerçek kişi olması nedeniyle uzlaşmanın bir kovuşturma şartı olduğu belirtilmesine rağmen, suç tarihindeki kanun ve müktesep hak hükümleri gözetilerek uzlaşma işlemi yapılmamıştır. Sanığın zincirleme biçimde cinsel taciz suçu işlediği sabit olmasına rağmen, cezasında artırım yapılmamıştır. Bu nedenlerle, karar bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 73/8 ve CMK'nın 253-254. maddeleri ile 5560 sayılı Kanunun 24. maddesi değiştirilerek cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda uzlaşma yoluna gidilemeyeceği belirtilmiştir.
14. Ceza Dairesi 2014/4386 E. , 2015/7857 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 14 - 2012/294979 MAHKEMESİ : Kapatılan Antalya 10. Sulh Ceza Mahkemesi (Antalya 27. Asliye Ceza Mahkemesi) TARİHİ : 16.05.2012 NUMARASI : 2011/70 Esas, 2012/1046 Karar SUÇ : Cinsel taciz
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanığın, dosyada bir örneği mevcut bulunan ve aynı mağdureye karşı 2006 yılı Nisan ayında işlediği iddia olunan cinsel taciz eylemi nedeniyle Antalya 4. Sulh Ceza Mahkemesinin 2009/1351 Esas, 2009/1178 Karar sayılı dosyasında yargılandığı anlaşıldığından, bu dava dosyasının getirtilip eylemlerin aynı olup olmadığının tespit edilmesi gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması, Kabule göre de; Cinsel taciz suçu şikâyete tâbi olup zarar göreni gerçek kişi olduğundan 5237 sayılı TCK"nın 73/8. maddesine göre uzlaşma kapsamında kaldığı, uzlaşmanın da bir kovuşturma şartı olduğu nazara alınarak 5560 sayılı Kanunun 24. maddesi ile değişik CMK"nın 253. maddesinde cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda uzlaşma yoluna gidilemeyeceği belirtilmiş ise de, suç tarihindeki lehe kanun ve müktesep hak hükümleri gözetilerek CMK"nın 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, Sanığın farklı zamanlarda mesaj çekmek suretiyle mağdureye karşı zincirleme biçimde cinsel taciz suçunu işlediği sabit olduğu halde, cezasında TCK"nın 43/1. maddesi gereğince artırım yapılmaması neticesinde eksik ceza tayini, Kanuna aykırı, sanık müdafii ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.