KARAR Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: 1) Sanık hakkında katılana yönelik kasten yaralama ve tehdit suçlarına ilişkin verilen kararlarda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, karar tarihi itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ...’nin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, 2) Hakaret suçundan kurulan hükmün temyizinde ise; Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre sanığın 26/11/2013 tarihli duruşmada alınan savunmasında hayvanlarına küpe talebi hususunda Tarım İlçe Müdürlüğü görevlileri tarafından zorluk çıkarılmasına sinirlenerek katılana yönelik istemeden kötü söz söylemiş olabileceğini beyan ettiğinin anlaşılması karşısında; Yerel Mahkemenin takdir ve gerekçesinin yerinde olduğu değerlendirilmekle; tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmeyerek yapılan incelemede; Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, Cezanın Kanuni bağlamda uygulandığı, Anlaşıldığından, sanık ...’nin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 15/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.