5. Ceza Dairesi Esas No: 2020/299 Karar No: 2020/11388 Karar Tarihi: 10.06.2020
Müteselsilen nitelikli zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2020/299 Esas 2020/11388 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın görevli olduğu gişede tahsil ettiği abonelik ücretlerini hesaplara intikal ettirmeyerek zimmetine geçirdiği suçlamasıyla yargılandığı davada, nitelikli zimmet suçunun zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle mahkemece ortadan kaldırılmasına karar verildi. Mahkeme, suçun Kanun maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla asli ve ilaveli dava zamanaşımı sürelerine tabi olduğunu belirtirken, suçun işlendiği tarihten karar tarihine kadar ilaveli dava zamanaşımının gerçekleşmediği sonucuna vardı. Karar, kanuna aykırı olarak kabul edildi ve kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşmesi yerine ortadan kaldırılmasına hükmedildi. Kararda geçen kanun maddeleri ise şunlardır: 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 202/2. maddesi, 13/2. maddesi, 102/2. maddesi, 104/2. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-d maddesi ve 67/4. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve CMUK'nın 321. maddesi.
5. Ceza Dairesi 2020/299 E. , 2020/11388 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Müteselsilen nitelikli zimmet HÜKÜM : Zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırılma
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanığın görevli olduğu gişede telefon abonelerinden tahsil ettiği bedelleri hesaplara intikal ettirmeyerek mal edinmesi şeklindeki, telefonları görüşmeye kapatılan abonelerin ödeme belgeleriyle müracaatları üzerine kurum dışı araştırma ve belgelerle ortaya çıkan eyleminin nitelikli zimmet vasfında olacağı gözetilip, sanık hakkında uygulanması istenilen nitelikli zimmet suçuna ilişkin 765 sayılı TCK"nın 202/2. maddesinde 12 yıldan az olmamak üzere ağır hapis cezası öngörüldüğü, aynı Kanunun 13/2. maddesine göre bu suça ilişkin cezanın üst sınırının 24 yıl ağır hapis olduğu, bu nedenle nitelikli zimmet suçunun kanun maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla 765 sayılı TCK"nın 102/2 ve 104/2 ile 5237 sayılı TCK"nın 66/1-d ve 67/4. maddelerinde belirtilen 15 yıllık asli, 22 yıl 6 aylık ilaveli dava zamanaşımı sürelerine tabi olduğu, suç tarihi olan 03/10/2003"ten karar tarihine kadar ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleşmediği anlaşıldığından, yargılamaya devam olunarak suçun sübutunun irdelenmesi yerine zamanaşımı süresinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi, Kabule göre de; Kamu davasının zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi uyarınca düşmesi yerine ortadan kaldırılmasına karar verilmesi, Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA 10/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.