Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/3471 Esas 2020/693 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3471
Karar No: 2020/693
Karar Tarihi: 19.02.2020

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/3471 Esas 2020/693 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir kişinin yağma suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, kararda bazı hususlar göz önünde bulundurulmamıştır. İlk olarak, sanığın silahla ve gece vakti suçu işlemesi durumunda, yağma suçu için TCK'nin 149/1-(a) bendinin yanı sıra (h) bendinin de uygulanması gerekmektedir. İkinci olarak, sanık, suçtan sonra etkin pişmanlık hükümlerine uygun davranış sergilediği için, bu hükümlere göre cezalandırılması gerekmektedir. Son olarak, mahkumiyet kararıyla birlikte sanığın belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerinin uygulanması gerekmektedir; ancak, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli kararına göre yapılan değişiklikler de dikkate alınarak yeniden değerlendirilmelidir. Bu nedenlerle, karar bozulmuştur ve sanığın ceza süresinde kazanılmış hakkı korunmuştur.
Kanun Maddeleri:
-TCK'nin 149/1-(a) ve (h) maddeleri
-TCK'nin 168. maddesi
-TCK'nin 53/1. maddesi

6. Ceza Dairesi 2017/3471 E. , 2020/693 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22/09/2015-05/11/2017 günlü tebliğnameleri ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Oluş ve dosya kapsamına göre; yağma suçunu, silahla ve gece vakti gerçekleştiren sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nin 149/1. madde ve fıkrasının (a) bendinin yanısıra (h) bendi ile de uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Sanığın, yakalandıktan sonra eniştesi ...’i arayıp suça konu cep telefonunun yerini söyleyip, tanık ...’in karakola getirerek telefonun mağdura teslim edildiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında TCK’nin 168. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeyerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
3) Mahkumiyet hükmünün yasal sonucu olan 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesinde öngörülen belirli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerinin, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre yapılan değişikliğin karar yerinde yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanı ile o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, sanığın ceza süresi bakımından kazanılmış hakkının korunmasına, 19/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.