Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10191 Esas 2021/2331 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10191
Karar No: 2021/2331
Karar Tarihi: 08.03.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10191 Esas 2021/2331 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, sürücü belgesiz motosikletle gece vakti yağmurlu bir günde seyrederken bölünmüş yolu ıslak olan dört yönlü bir kavşağa geldi. Sanık, dur levhası bulunan yoldan seyreden araçla çarpışarak yolcu olarak bulunan kişiyi yaraladı. Mahkeme, sanığın taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak, katılanların zararının tam olarak giderilmediği gerekçesiyle, Ceza Genel Kurulu kararı doğrultusunda sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmedi. Kararda TCK’nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri yer almaktadır. Bu maddeler; taksirle yaralama suçunun unsurlarını ve cezasını açıklayan maddelerdir.
12. Ceza Dairesi         2019/10191 E.  ,  2021/2331 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK’nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sürücü belgesiz ...’ın sevk ve idaresindeki motosiklet ile arkasında yolcu olarak ... olduğu halde meskun mahalde, gece vakti, yağmurlu havada, aydınlatmanın bulunmadığı, bölünmüş zemini ıslak yolda seyir halindeyken olay mahalli dört yönlü kavşağa geldiğinde, seyir yönüne göre sol taraftan gelen ve 436. sokak istikametine geçmek üzere aynı kavşağa giren, seyir yönünde Dur levhası bulunan sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile çarpışması sonucu; sanığın asli kusurlu olarak ...’ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde, ...’ın kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmalarına neden olduğu olayda,
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, sanığın kusuru olmadığına, delillerin ve cezanın tayininde hataya düşüldüğüne, ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 tarih ve 2009/250-13 sayılı kararı doğrultusunda katılan tarafın basit bir hesapla olay sebebiyle uğradığı zararın tespit edilerek sanığın bu zararı karşılamasına imkan tanınıp 5271 sayılı yasanın 231. maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin hükümlerin suçun niteliği, hükmolunan cezanın türü ve adli sicil kaydı da değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun yeniden takdir ve tayinininde zorunluluk bulunduğu, incelenen dosyada, katılan ...’ın 16.02.2015 tarihli oturumda 1000 TL zararı olduğunu belirttiği, sanık müdafiinin 11.05.2015 tarihli, bu zararın ödendiğine ilişkin dekontu dosyaya sunduğu, diğer katılan ...’ın tedavi gördüğü M.T.M Özel Sağlık Hizmetlerine 1950 TL ödeme yaptığına dair kredi kartı hesap özetini ve buna ilişkin hastane faturasını sundukları, katılan ...’ın ise yaklaşık 20.000 TL zararı olduğunu, zararın karşılanmadığını belirttikleri, sanık müdafiinin ise 20.000 TL zararın somutlaştırıldığı takdirde ödemeye hazır olduklarını belirttiği anlaşılmakla, katılanın olay nedeniyle uğradığı zararın Ceza Genel Kurulu kararı doğrultusunda basit bir araştırmayla tespit edilip sanığın zararı gidermesine imkan tanınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini yerine “mağdurların tümünün zararı giderilmemiş olması nedeni ile” şeklindeki gerekçeyle sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
    Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 08.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.











    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.