Uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/5701 Esas 2020/644 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5701
Karar No: 2020/644
Karar Tarihi: 20.01.2020

Uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2017/5701 Esas 2020/644 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme Gaziantep 4. Ağır Ceza Mahkemesi'dir ve suç uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma suçudur. Sanık suçlamayı reddetmiş ve kendisinde bulunan uyuşturucu maddeyi başkasının bıraktığını iddia etmiştir. Ancak sanığın beyanlarının aleyhine delil bulunmamıştır. Mahkeme sanığın suçunu ortaya çıkarmasına yardım ettiğini belirtmiştir. Bu nedenle sanık hakkında TCK’nın 192/3. maddesinin uygulanması gerektiğini belirtmiştir. Mahkeme ayrıca, sanığın cezasını günlük 30 TL yerine 52. maddedeki şartları göz önünde bulundurarak belirlemesi gerektiğini, lehe hükümlerin uygulanmasına ilişkin talebinin hükümde yer almamasının yanlış olduğunu ve zorunlu müdafii ücretinin alınmasına karar verilemeyeceği hususlarını da belirtmiştir. Suç tarihinde 15-18 yaşlarında olan sanık hakkında sosyal inceleme raporu alınmamasının ve alınmama gerekçesinin belirtilmemesinin kanuna aykırı olduğu vurgulanmıştır. Karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- TCK’nın 192/3. maddesi
- TCK’nın 52. maddesi
- 5271 sayılı CMK\"nın

20. Ceza Dairesi 2017/5701 E. , 2020/644 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : GAZİANTEP 4. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç :Uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma
Hüküm :Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Kendisinde uyuşturucu madde ele geçirilen ..."ın beyanları dışında aleyhine delil bulunmadığı aşamada sanığın, cumhuriyet savcılığında müdafi eşliğinde verdiği ifadesinde "ben bu esrarı.... Bulunan OPET petrolün arkasındaki boş arazide buldum, hatta iki gün boyunca poşet orada duruyordu, ben hiç karışmadım, Hasan benden içmek için esrar istedi. Ben de kendisine yerini gösterdim kendisi de aldı gitti. Ben bundan dolayı para filan da almadım, olay bundan ibarettir" şeklindeki beyanını sonraki aşamalarda da devam ettirdiğinin anlaşılması karşısında, sanığın kendi suçunun ortaya çıkmasına hizmet ve yardım ettiği anlaşıldığından, hakkında TCK’nın 192/3. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Gün adli para cezası TCK.’nın 52 maddesi uyarınca paraya çevrilirken sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri gözetilmeden günlüğü TCK 52 maddesi uyarınca 30 TL"den paraya çevrilmek suretiyle fazla ceza tayini,
3- Sanık müdafinin 27.05.2014 tarihli duruşmada lehe hükümlerin uygulanmasına ilişkin talebinin sanık hakkında hükmedilen 480 TL adli para cezasına ilişkin taksitlendirmeyi de içerdiği halde TCK"nın 52/4 maddesine aykırı olarak taksit sayısı ile taksit miktarının hükümde gösterilmemesi,
4- Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmesi ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuğa 5271 sayılı CMK"nın 150/2. maddesi uyarınca baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin suça sürüklenen çocuktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretinin tahsiline karar verilmesi,
5- Suç tarihinde 15-18 yaş aralığında olan sanık hakkında sosyal inceleme raporunun alınmaması ve alınmama gerekçesinin kararda gösterilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, 20.01.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.