Yargıtay - Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/3338 Esas 2016/4737 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/3338
Karar No: 2016/4737
Karar Tarihi: 27.04.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/3338 Esas 2016/4737 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, daha önce verilen kararın tenfiz edilmesini istemiştir. Mahkeme, tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle davayı kabul etmiştir. Ancak, hangi masraf kararının tenfiz edildiği açıklanmadığından karar bozulmuştur. Kararda MÖHUK'un 54. maddesi uygulanmıştır. Bu maddeye göre, tenfiz istemi için, ilgili kararın kesinleşmiş olması, tenfiz edilecek kararda hüküm altına alınan borcun tam olarak belirlenmesi ve kanuna uygun şekilde yapılan bir tebliğ gerekir.
Kanun Maddeleri: MÖHUK'un 54. maddesi.

11. Hukuk Dairesi 2016/3338 E. , 2016/4737 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada .... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 17/12/2015 tarih ve 2015/587-2015/711 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, ... Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından verilen 06.06.2012 tarih ve 7 O 342/10 sayılı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın ve yargılama masraflarına dair masraf tespit kararlarının tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, MÖHUK"un 54. maddesinde düzenlenen tenfiz şartlarının oluştuğu gerekçesiyle, davanın kabulüne karar vermiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davacı vekili, dava dilekçesinde 2 adet masraf tespit kararının tenfizini isteyerek, 03.09.2013 tarihli "Masraflar Tespit Kararı" başlıklı kararı ve 11.06.2013 tarihli "Masraflar Tespit Kararı" başlıklı kararı sunmuştur. Mahkemece, hangi masraf tespit kararının tenfizine karar verildiği açıklanmadan infazda tereddüt doğuracak şekilde "masraf tespit kararının tenfizine" şeklinde hüküm kurulması doğru olmadığından, kararın temyiz eden davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 27/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.