Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, yersiz ödenen maluliyet aylıklarının ve tedavi giderlerinin istirdatı istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Kanun’un 25’inci maddesi ile tüm sigortalılar açısından “malul sayılma” şartları yeniden düzenlenmiştir. Bu kapsamda; 4/a ve 4/b’li sigortalılar için “...çalışma gücünün veya iş kazası veya meslek hastalığı sonucu meslekte kazanma gücünün en az %60’ını kaybettiği...” Kurumca yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucularının sağlık kurullarınca usulüne uygun düzenlenecek raporlar ve dayanağı tıbbi belgelerin incelenmesi sonucu Kurumun Sağlık Kurulunca tespit edilenlerin malul sayılacağı belirtilmiştir.
Anılan Kanun’un 26’ncı maddesinde ise; “Sigortalıya malûllük aylığı bağlanabilmesi için sigortalının;
a) 25 inci maddeye göre malûl sayılması,
b) En az on yıldan beri sigortalı bulunup, toplam olarak 1800 gün veya başka birinin sürekli bakımına muhtaç derecede malûl olan sigortalılar için ise sigortalılık süresi aranmaksızın 1800 gün malûllük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primi bildirilmiş olması,
c) Malûliyeti nedeniyle sigortalı olarak çalıştığı işten ayrıldıktan veya işyerini kapattıktan veya devrettikten sonra Kurumdan yazılı istekte bulunması, halinde malûllük aylığı bağlanır.
Ancak, 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (b) bendine göre sigortalı sayılanların kendi sigortalılığı nedeniyle genel sağlık sigortası primi dâhil, prim ve prime ilişkin her türlü borçlarının ödenmiş olması zorunludur.” hükmü getirilerek, “malullük aylığı” bağlanma şartları düzenlenmiştir.
Eldeki davada, muris ...’e 01.01.2010 tarihinden itibaren maluliyet aylığı bağlandığı, Kurum, daha sonra yaptığı incelemede, murisin 10 yıllık sigortalılık süresi bulunmadığı gibi başka birinin bakımına da muhtaç bulunmadığı gerekçesiyle murisin, maluliyet aylığı kesilerek 01.01.2010-01.03.2012 dönemlerine ilişkin yersiz ödenen maluliyet aylığı ile tedavi giderlerinin muristen istendiği, murisin 25.06.2012 tarihinde vefat etmesi üzerine de aylık ve tedavi gideri toplamı 18.934,00 TL"nin mirasçılardan istendiği anlaşılmaktadır. Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Dairesi’nin 27.06.2014 tarihli raporunun, murisin %60 çalışma gücü kaybı bulunmadığı bu haliyle malul sayılmaması gerektiğine ilişkin olduğu, bu rapor sonrası alınan 30.04.2015 tarihli Adli Tıp Genel Kurul raporunun ise, murisin %60 çalışma gücünü kaybettiği ve malul sayılması gerektiğine ilişkin olduğu Mahkemece , Adli Tıp Genel Kurul raporu dikkate alınarak davanın reddine dair yazılı şekilde hüküm tesis edilmiştir.
Mahkemece, yukarıda bahsi geçen 5510 sayılı Kanun’un, 25 ve 26. maddeler çerçevesinde, murisin sigortalılık süresi yönünden, maluliyet aylığına hak kazanıp kazanmadığı irdelenerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken sadece murisin maluliyetinin bulunduğuna ilişkin Adli Tıp Genel Kurul Raporu esas alınarak yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davacı avukatının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA 27.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.