Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/1924 Esas 2018/5040 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeni ile tazminat
Dava Tarihi : 17/09/2014
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 8.108,31 TL maddi 20.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında "koruma tedbirleri nedeniyle tazminat" yerine "haksız tutuklama nedeniyle tazminat", "suç, suç tarihi/saati, suç yeri" ibaresine yer verilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Geliri ve tutuklu kaldığı döneme ilişkin kazanç kaybı miktarı konusunda itibar edilebilecek herhangi bir belge ibraz edemeyen davacının, bahse konu döneme ilişkin olarak Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca 16 yaşından büyükler için belirlenen net asgari ücret miktarları üzerinden hesaplanacak 8.839,37 TL"nin gelir kaybı olarak ödenmesine karar verilmesi gerekirken, bilirkişi raporuna dayanılarak bu miktarın altında kalacak şekilde 8.108,31 TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı aleyhine eksik maddi tazminata, tayin olunan toplam tazminat miktarına göre karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca davacı lehine nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, nispi vekalet ücretinin altında kalacak şekilde 3.000 TL maktu vekalet ücretine hükmolunması temyiz edenin sıfatına göre bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dava dilekçesinde tutuklama tarihinden itibaren yasal faiz talep edilmiş olmasına karşın, hükmedilen maddi ve manevi tazminata tutuklamanın haksızlığa dönüştüğü tarih olan 02/04/2008 tarihinden itibaren faiz uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 1. ve 2. bendinde yer alan ""26/04/2007"" şeklindeki faiz başlangıç tarihinin "02/04/2008"" şeklinde değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.