Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapmak, tehdit
Hüküm : Sanık hakkında atılı suçlardan mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Türk Ceza Kanunu"nun 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal Kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştirilen husus dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
İddianamede yer alan "21/09/2012 günü müşteki ..."in ikamet ettiği ... köyündeki evine gittiği, bu sırada ..."in evine gelip evinde diğer müştekilerin bulunduğu sırada "... nerede, onu bulunca öldüreceğim, kulağını kuyruğunu keseceğim, kolunu kanadını kıracağım" diyerek tehditlerde bulunduğu, o sırada evde bulunan ineği almak istediği, tüm müştekilerin, şüphelinin faiz karşılığı kendilerine para verdiğini kabul ettikleri," biçimindeki isnadın sübutu halinde yağmaya teşebbüs suçunu oluşturabileceği anlaşılmakla, delillerin takdir ve tartışmasının, davaya bakmanın 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun 12. maddesi uyarınca Ağır Ceza Mahkemesinin görevi kapsamında bulunduğu ve sanık hakkında görevsizlik kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek Ceza
Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun 321. ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 03/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.