Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2013/26013 Esas 2014/10104 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Beraat

Sanık müdafiinin 25.04.2010 tarihli temyiz dilekçesinin elektrik hırsızlığı suçundan verilen 22.04.2010 tarih ve 2010/58 Esas 2010/256 Karar sayılı hükümdeki elektrik hırsızlığı suçu nedeniyle kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu, 22.04.2010 tarihli kararın katılan vekili ve sanık müdafii tarafından yasal süre içinde temyizi üzerine elektrik hırsızlığı suçu nedeniyle kurulan hüküm yönünden Yargıtay Cumhuriyet Savcılığının 25.07.2012 tarihli yazısı ile 6352 sayılı Yasanın geçici 2/1-2. maddeleri uyarınca yeniden değerlendirilmesi için mahkemeye iade edildiği ve mahkemece bu suç yönünden 06.09.2012 tarihli karar ile ceza verilmesine yer olmadığına karar verilip bu hükme yönelik temyiz bulunmadığından, katılan vekilinin 22.04.2010 günlü, 2010/58-256 sayılı hükümdeki mühür bozma suçundan verilen beraat hükmüne yönelik 17.05.2010 tarihli temyizine hasren yapılan incelemede,
Sanık hakkında mühür bozma suçundan verilen 14.06.2007 tarih ve 2006/706 Esas, 2007/377 Karar sayılı ilk mahkumiyet hükmünün sanık tarafından yasal sürede temyiz edildiği, hükmün karar tarihi itibariyle temyizi kabil olmadığından Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 17.11.2009 gün ve 2009/30099 Esas, 2009/43090 Karar sayılı ilamı ile reddine karar verilerek bu suç yönünden kesinleştiği, aynı ilamda elektrik hırsızlığı suçundan verilen mahkumiyet kararının ise bozulmasına karar verildiği, bozma üzerine yapılan yargılamada kesinleşen mühür bozma suçundan yeniden kurulan hüküm hukuki değerden yoksun olup yok hükmünde olduğundan katılan vekilinin 22.04.2010 gün 2010/58 Esas ve 2010/256 Karar sayılı hükme yönelik vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 26.05.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.