Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/7969 Esas 2020/7349 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet



KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yokluğunda hüküm kurulan sanık ...’ın 10/07/2015 tarihinde tebliğ edilen karara ilişkin 20/07/2015 tarihli temyiz isteğinin araya bayram tatili girmesi sebebiyle süresinde olduğu anlaşılmakla, sanık ... ve katılan vekilinin temyiz isteklerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
1) Sanıklar hakkında hakaret suçundan kurulan hükümlere ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Eylemlere ve yükletilen suça yönelik katılan ... vekilinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün temyizinde ise;
Sanık hakkında uzlaşma kapsamında bulunmayan kamu görevlisine hakaret ile suç tarihinde uzlaşma kapsamında olmayan TCK"nın 106/1. maddesinin 1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda hakaret suçundan beraat kararı verilmesi ve tehdit suçunun da hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253/1. madde hükmü uyarınca uzlaştırma kapsamına alınmış olması karşısında; sanığa atılı tehdit suçundan aynı Kanunun 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşma hükümlerinin uygulanması ve sonucuna göre hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak, sair yönleri incelenmeksizin, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 15/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.