Esas No: 2021/18748
Karar No: 2022/11858
Karar Tarihi: 19.09.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/18748 Esas 2022/11858 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Temyiz istemi reddedilmiştir. Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan da mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak suçun birden fazla kişi ile işlendiği ortaya çıktığından sanık hakkında artırım yapılmamıştır. Bu nedenle mahkumiyet kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 119/1-c maddesi
- 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında mala zarar verme suçu yönünden kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin, mahkemenin 16.05.2016 tarihli ek kararı ile hükmün kesin olduğundan bahisle reddedildiği ve anılan red kararına karşı temyiz talebinin bulunmadığı anlaşılmakla; mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmü inceleme dışı bırakılarak yapılan incelemede;
Sanık hakkında kurulan hükümlerde kararın yazılması sırasında suç tarihinin “17.12.2011-25.12.2011 tarihleri arasında bilinmeyen zaman diliminde” yerine 17.12.2011 yazılması, mahallinde düzeltilmesi olanaklı yazım hatası kabul edilmiştir.
I-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanık ...’ın temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun, sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık ...’ın kollukta alınan beyanına göre; atılı suçun birden fazla kişi ile birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında kurulan hükümde 5237 sayılı TCK'nın 119/1-c maddesi gereğince artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, ceza miktarı bakımından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 19/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
