5015 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/5456 Esas 2018/11081 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere, tasfiye

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nun 61. maddesi gereğince, sanık hakkında sübut bulan 28.04.2010 tarihli eylemi nedeniyle öncelikle 5015 sayılı Kanunun Ek 5/1. maddesinden temel cezanın belirlenmesi, sonrasında 27.04.2010 tarihli eylemi nedeniyle TCK"nun 43. maddesi gereğince zincirleme suç (teselsül) nedeniyle cezasında arttırım yapılması, son olarak TCK"nun 63. maddesi uyarınca önceden kesinleşen cezasının, netice cezadan mahsubu gerekirken yazılı şekilde temel ceza belirlenmeksizin TCK"nun 43. maddesine göre hüküm kurulması,
Adli sicil kaydı bulunmayan sanığın, 18.06.2012 tarihinde İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nde alınan savunmasında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesini talep etmiş olup, dosya kapsamında KEMT bulunmadığı bu nedenle kamu zararından haberdar olmadığı anlaşılmakla, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel hali bulunmayan sanığa, davaya konu eşyanın ithalinde öngörülen gümrük vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler toplamının kamu zararı olduğu ihtar edilerek sonucuna göre gerektiğinde Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/9. madde fikrası da gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken kurum zararı giderilmediğinden bahisle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Davaya konu kaçak eşya hakkında 29.04.2010 tarihinde tasfiye kararı verildiğinin anlaşılması karşısında, eşya tasfiye edilmiş ise tasfiye bedelinin hazine adına irad kaydına, tasfiye edilmemiş ise 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollaması ile 5237 sayılı TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.10.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.