Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 06.12.2013

Dairemizce verilen 01/12/2015 gün ve 2015/1780 Esas, 2015/18678 Karar sayılı sayılı karara Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca itiraz edilmekle, 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine 02/07/2012 gün ve 6352 sayılı Kanunun 99. maddesine eklenen 3. fıkra uyarınca itiraz konusu değerlendirildi;
İncelenen dosyada kapsamında; Uşak 2. Asliye Ceza Mahkemesi 06/12/2013 gün ve 2012/117E-2013/642 K sayılı kararıyla sanıklar ..., ... ve ... hakkında taksirle bir kişinin ölümüne neden olmak suçundan adli para cezasıyla mahkumiyetlerine dair hüküm tesis ettiği, bu kararın sanıklardan ... müdafii ile katılanlar ... ve ... vekili tarafından yasal süresi içerisinde temyiz edildiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığımızın 06/02/2015 gün ve 2014/219654 sayılı tebliğnamesinin, sanık ... bakımından katılanlar vekilinin temyiz isteminin reddine, diğer sanıklar yönünden temyiz itirazlarının reddiyle hükmün onanması talepli olarak düzenlendiği, Dairemizin yukarıda belirtilen kararıyla, sanıkların eyleminde bilinçli taksirin yasal unsurlarının bulunduğu halde, TCK"nın 22/3. maddesinin sanıklar hakkında uygulanmadığı gerekçesiyle tüm sanıklar aleyhine bozulmasına karar verildiği anlaşılmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
2- Sanık ... bakımından, 01/12/2015 gün ve 2015/1780 Esas, 2015/18678 Karar sayılı bozma kararının kaldırılmasına oybirliğiyle karar verilerek;
Dosyanın incelenmesinde, katılanların yargılamanın 09/04/2012 tarihli celsesinde sanık ... hakkındaki şikayetlerinden vazgeçtiklerini açıkça beyan ettikleri, 5271 sayılı CMK"nın 234/b-2, 6, 237/1. maddeleri uyarınca şikayetçi olmayan müştekilerin kamu davasına katılma olanaklarının bulunmadığı, katılan sıfatı bulunmayanların davayı sonuçlandıran kararlara karşı kanun yollarına başvurma hakkının da bulunmadığı, müştekilerin sanık ... hakkındaki şikayetlerinden vazgeçmeleriyle, 5271 sayılı CMK"nın 243. maddesi uyarınca katılma kararı hükümsüz kaldığı bu nedenle hükmü temyize hakkı bulunmadığından, şikayetçiler vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 26/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.