Esas No: 2021/16464
Karar No: 2022/11942
Karar Tarihi: 20.09.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/16464 Esas 2022/11942 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Çocuk Mahkemesi tarafından verilen kararda, suçluların nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine karar verilmiştir. Mala zarar verme suçundan tayin edilen adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümleri temyize açık olmadığından, çocukların müdafiinin bu yönde temyiz istemleri reddedilmiştir. Nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere ise suç tarihindeki saat farklılıklarının göz ardı edilmesi nedeniyle bozma kararı verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, mala zarar verme suçu için 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde, hırsızlık suçu için TCK'nın 143. maddesi, konut dokunulmazlığının ihlali suçu için ise TCK'nın 116/4. maddesi gözetilmelidir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I. Suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 640 TL adli para cezalarına ilişkin hükümlerin, cezaların türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuklar müdafiinin temyiz istemlerinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II. Suça sürüklenen çocuklar hakkında nitelikli hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suça sürüklenen çocuk ...'ın savcılık aşmasında müdafii huzurunda alınan savunmasında suç saatini 21.00 olarak beyan ettiği, yine suça sürüklenen çocukların mahkemedeki savunmalarında suç saati olarak Sedat'ın 21.30 olabilir, Ahmet'in de 21.00 olabilir şeklinde beyanda bulundukları anlaşılmakla, beyanlara göre suç tarihi itibariyle suçların gece işlendiği anlaşılmakla hırsızlık suçundan kurulan hükümde TCK'nın 143. maddesinin; konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükümde ise TCK'nın 116/4. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden suça sürüklenen çocukların kazanılmış haklarının korunmasına, 20.09.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
