MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : ... için; TCK.nun 81, 35/2, 29, 62, 53/1 ve 63. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası.
..."un, müsnet kasten öldürmeye teşebbüs suçundan CMK"nın 223/2-e maddesi gereğince beraatine.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Gerekçeli kararın kısa kararın yer aldığı son kısmında hüküm tarihinin 12.12.2012 yerine 21.11.2012 olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
2- Mağdurun 12.03.2012 tarihli dilekçe ile sanık ... yönünden, 08.08.2012 tarihli dilekçe ile sanık ... yönünde şikayetten vazgeçtiği, mağdur vekilinin 14.12.2012 tarihli süre tutum dilekçesi ile yaptığı temyiz isteminin yerel mahkemece 09.01.2013 tarihinde katılma sıfatı bulunmadığından reddine ilişkin ek kararın mağdur vekiline 17.01.2013 tarihinde tebliğ edilmesine rağmen bu ek kararın temyiz edilmediği, mağdur vekilinin 10.01.2013 tarihli gerekçeli temyiz dilekçesinin 09.01.2013 tarihli ek karara yönelik olmadığı anlaşılmakla, sanıklar hakkında verilen kararları temyiz etme hakkı bulunmayan mağdurun vekili tarafından yapılan 10.01.2013 tarihli temyiz isteminin CMUK.nun 317. maddesi gereğince reddine karar verilmiştir.
3- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, haksız tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin derecesi ve niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin sübuta, suç vasfına vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi, 5271 sayılı CMK’nun 150. 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yargılama giderlerinden zorunlu müdafii ücretinin çıkartılmasına, yargılama giderleri toplamının 87.TL olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 13/05/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.