Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/18298 Esas 2017/1383 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/18298
Karar No: 2017/1383
Karar Tarihi: 23.02.2017

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/18298 Esas 2017/1383 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi         2015/18298 E.  ,  2017/1383 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :İş Mahkemesi

    Dava, 01.07.1998-01.08.2002 tarihleri arası Tarım Bağ-Kur sigortalılığının tespiti istemine ilişkindir.
    Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
    1-Dosyadaki yazılara, delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalılar vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
    2-Davanın yasal dayanağı, 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun geçici 7.maddesi delaletiyle mülga 2926 sayılı Kanunun 2,3,6,9 ve 10. maddeleridir.
    Somut olayda, Mahkemece, davacının 01.07.1998-01.08.2002 tarihleri arasındaki dönem yönünden 2926 sayılı Kanun kapsamında Tarım Bağ-Kur sigortalılığının tespitine karar verilmiş, ise de, Kurumca, davacının, 01.11-2000-31.07.2002 tarihleri arasındaki dönem yönünden anılan Kanun kapsamında sigortalılığı kabul edilmesi karşısında, ihtilaf konusu olan bu dönemin Kurumca kabul edilmesi nedeni bu dönem yönünden davanın konusunun kalmadığı gözetilmeksizin, yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
    3-Husumet sorunu davanın her safhasında taraflarca itiraz konusu yapılabileceği gibi kamu düzeniyle ilgili olduğundan mahkemece de re’sen göz önünde tutulması gereklidir.
    Sigortalılık sürelerinin tespitine ilişkin davalarda, Sosyal Güvenlik Kurumu yasal hasım konumunda olup, elde edilecek hükmün sigortalılık hakları yönünden uygulayıcısı konumundadır. Bu sebeple ilgili müstahsillere, somut olayda ...ye husumet tevcihi yersizdir.
    Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
    SONUÇ: Hüküm fıkrasının I. fıkrasının silinerek yerine “1-Davanın kısmen kabulüne,”
    Davacının 01.07.1998-31.10.2000 tarihleri arasında 2926 sayılı Kanun kapsamında Tarım Bağ-kur sigortalısı olduğunun tespitine,
    Davacının 01.11.2000-31.07.2002 tarihleri arasına yönelik talebinin kurumca kabul edilmesi nedeni ile dava konusuz kaldığından bu döneme yönelik talep hakkında karar verilmesine yer olmadığına,”
    3. bent olarak “Davalı ...ye yönelik açılan davanın husumetten reddine” sözcüklerinin hüküm fıkrasına eklenmesine,
    II. fıkrasının silinerek yerine, “Davalı Kurum harçtan muaf olduğundan davacı tarafından yatırılan harcın istem halinde davacıya iadesine,
    III. fıkrasında yer alan “davalılardan müteselsilen” sözcüklerinin silinerek yerine “davalı Kurumdan” sözcüklerinin yazılmasına,
    IV. fıkra olarak “Davalı ...Ş. kendisini vekil ile temsil ettiğinden AAÜT gereğince 1500,00TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı ...ye verilmesine, sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalı şirketten alınmasına, 23.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.