Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/22336 Esas 2015/7436 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/22336
Karar No: 2015/7436

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/22336 Esas 2015/7436 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi         2014/22336 E.  ,  2015/7436 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

    Taraflar arasındaki "boşanma" ve "karşı boşanma" davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm taraflarca temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı (koca)"nın tüm, davalı-karşı davacı (kadın)"ın ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    2-Mahkemece, "evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında kadın ağır kusurlu" bulunmuş, buna bağlı olarak tazminat ve yoksulluk nafakası talebi reddedilmiştir. Oysa, davalı-karşı davacı (koca)"nın, eşine sürekli fiziki şiddet uyguladığı, sinkaflı sözler söylediği, evlilik birliğine ilişkin görevlerini yerine getirmediği ve başka bir kadınla evleneceğini söyleyerek eşini evden kovduğu, kadının da eşine fiziki şiddet uyguladığı, kocasına küfür ve hakaret ettiği ve son olarak da evdeki eşyalara zarar verdiği yapılan soruşturma ve toplanan delillerden anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu olaylara göre, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında kocanın daha fazla kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Bu husus nazara alınmadan delillerin takdirinde hataya düşülerek kadının daha fazla kusurlu sayılması ve buna bağlı olarak tazminat istekleri ile yoksulluk nafakası talebinin reddedilmesi doğru bulunmamıştır.
    3-Boşanma veya ayrılık davası açılınca hakim, davanın devamı süresince, gerekli olan, özellikle eşlerin barınmasına (TMK md.186/1), geçimine (TMK md.185/3), malların yönetimine (TMK md. 223, 242, 244, 262, 263, 264, 267, 215) ve çocukların bakım ve korunmasına (TMK md.185/2) ilişkin geçici önlemleri kendiliğinden (re"sen) almak zorundadır (TMK md.169). O halde; Türk Medeni Kanununun 185/3. ve 186/3. maddeleri uyarınca, tarafların ekonomik ve sosyal durumları da gözetilerek dava tarihinden geçerli olmak üzere davalı-karşı davacı (kadın) yararına uygun miktarda tedbir nafakasına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
    SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Medeni"ye yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 123.60 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Songül"e geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.14.04.2015(Salı)










    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.