MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... AŞ vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 11/10/2013 gününde verilen dilekçe ile basın yolu ile kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davalılardan ... yönünden kısmen kabulüne, diğer davalı yönünden usulden reddine dair verilen 13/06/2019 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı ve davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1)Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı ile davalılardan ...’in tüm, davalılardan ...’in aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2) Davalılardan ... vekilinin diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, basın ve yayın yolu ile kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat ve yayın istemlerine ilişkindir. Mahkemece, talebin davalılardan ... yönünden dava şartı yokluğu nedeniyle reddine; davalılardan ... yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; davalılardan ...’in imtiyaz sahibi olduğu Adana Haber Gazetesinin 16-17-18-19-20-23-30/09/2013 tarihli nüshalarında, diğer davalı tarafından kaleme alınan “Çetenin Kalemleri” “Bi arayalım adam bi defa paniklesin ib.e” “Örgütten talimatla haber yapmışlar” “Yarın Manşet a..k..m ana manşet hemde ya biat edecekler ya adam olacaklar hiç çaresi yok” “Sabah yazarı Ramoğlu’ndan Yeni Şafak’a ağır küfür” “Lan bugün gastenin manşetini size ayırdık adam bi aramazmı” “Çetenin kalemleri Türkiye gündeminde” başlıklı haberler ve aynı tarihli internet sitesinde yer alan yayınlarda, gerçek dışı söz ve ifadeler ile gazete logoları kullanılarak, müvekkili olan şirketin sahibi olduğu Sabah gazetesinin hedef alındığını ve gazetenin marka değerinin düşürüldüğünü, kişilik haklarının saldırıya uğradığını belirterek, her yayın için ayrı manevi tazminat ve kararın yayınlanması isteminde bulunmuştur.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 10. maddesinin 2. fıkrası uyarınca, manevi tazminat isteminin bir bölümünün reddedildiği durumlarda, karşı taraf yararına Tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücret, davacı yararına takdir olunan ücreti geçemez. Yerel Mahkemece açıklanan bu düzenlemeye aykırı olarak kendisini vekil ile temsil ettiren davalılardan ... yararına reddedilen manevi tazminat istemi yönünden vekalet ücreti takdir edilmemiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekirse de, belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, mahkeme kararının, 6217 sayılı Kanun"un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenle, hükme yeni bir bent eklenerek “Davalılardan ... kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT’nin 10/2. maddesi uyarınca reddedilen manevi tazminat tutarı üzerinden hesap ve takdir edilen 2.750,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınıp bu davalıya verilmesine” biçimindeki sözcük dizisinin eklenmesine, davacı ile davalılardan ...’in tüm, davalılardan ...’in diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının 59,30 TL"sinin davacıya, 59,30 TL"sinin de davalı ..."e yükletilmesine, peşin alınan harçların bundan mahsubuna, davalı ... Söymez"den peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 10/03/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.