Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/5793 Esas 2021/444 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5793
Karar No: 2021/444
Karar Tarihi: 02.02.2021

Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/5793 Esas 2021/444 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın tefecilik suçundan yargılandığı davada beraat kararı vermiştir. Ancak, suç tarihinin gerekçeli kararda yanlış belirtildiği fark edilmiştir ve bu hata düzeltilebilir olarak kabul edilmiştir. Sanığın tefecilik suçunu işlediği tarih olan 25.01.2009 ile temyiz inceleme günü arasında 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşılmıştır. Dolayısıyla, hüküm CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bozulmuş ve sanık hakkında açılan kamu davası zamanaşımı nedeniyle düşmüştür.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 241/1. maddesi (tefecilik suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e maddesi (dava zamanaşımı süresi)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 67/4. maddesi (tefecilik suçunun cezasının üst sınırı)
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (bozma sebepleri)
- CMUK'nın 321. maddesi (kararın bozulması)
- 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi (dava zamanaşımı süresi)

9. Ceza Dairesi 2020/5793 E. , 2021/444 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hüküm : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinin en son faizle ödünç paranın verildiği ve buna ilişkin bonoların düzenlendiği tarih olan 25/01/2009 tarihi yerine gerekçeli karar başlığında suç duyurusu tarihi olan 06/12/2013 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Sanığın üzerine atılı tefecilik suçunun 5237 sayılı TCK"nın 241/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 8 yıllık asli ve 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı sürelerine tabi olduğu, tefecilik suçunda suç tarihi kazanç maksadıyla en son ödünç paranın verildiği gün olup suç tarihinin 25.01.2009 olduğunun anlaşılması karşısında, suç tarihi ile temyiz inceleme günü arasında 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 02/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.