MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ELATMANIN ÖNLENMESİ- ECRİMİSİL

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 6. Asliye Hukuk Hakimliğinden verilen 25.12.2014 gün ve 332-640 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.

-KARAR-

Dava, çaplı taşınmaza el atmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Davacılar, paydaş oldukları 269 parsel sayılı taşınmazın dedelerinin ölümünden sonra davalılar tarafından kullanıldığını, tasarruf imkanı sağlamadıklarını, 2001 yılı Ekim ayında ekim yapmak istediklerinde davalılar tarafından zilyetliklerine tecavüz edildiğinden bahisle men kararı aldıklarını ileri sürerek pay oranında müdahalenin önlenmesine, davalıların kullandıkları kısmın ayrılarak kendilerine teslim edilmesine, geriye dönük 5 yıl için 7.500,00 TL ecrimisile karar verilmesini istemişlerdir.
Davalılar, davaya konusu taşınmazın 50 yıldan fazla zamandır kendilerinin tasarrufunda olduğunu, mirasbırakan ..."ın sağlığında mal varlığını paylaştırdığını, kızı ..."a 30 ve annesi ..."a 29 parseli verdiğini, dava konusu taşınmazı ise kendilerine bıraktığını, bugüne kadar davacıların herhangi bir talepte bulunmadığını, bu durumun rızai taksimin göstergesi olduğunu, davacıların kötü niyetli olduklarını belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 269 parselde fen bilirkişisi ..."ün 03/03/2014 tarihli raporunda gösterilen 14153 m2’lik kısımda davacıların her birinin 229/5120 şer paylarına vaki müdahalelerinin önlenmesine, her biri için ayrı ayrı 284,85 şer TL ( toplam 2.278,80 TL) ecrimisile karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillere göre, özellikle paydaş olan davacıların taşınmazı kullanamadıkları saptanarak payları oranında elatmanın önlenmesine karar verilmesinde isabetsizlik yoktur. Davalıların elatmanın önlenmesine yönelik temyiz itirazları yerinde olmadığından reddi ile usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA,
Davalıların ecrimisile ilişkin temyiz itirazlarına gelince; dava, 28.06.2013 günlü dilekçe ile 7.500TL ecrimisil olmak üzere 22.500,00TL değer gösterilerek, elatmanın önlenmesi ve ecrimisil istemli olarak açılmış, yargılama sonunda 25.12.2014 tarihinde her bir davacı için ayrı ayrı 284,85TL ecrimisil isteminin kabulüne karar verilmiş, karar davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Bilindiği üzere; 1086 sayılı HUMK"un 5219 sayılı Yasa ile değişik 427/2 maddesi uyarınca 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890.00.TL"den az olan davalara ait yerel mahkeme kararlarına karşı temyiz yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür. Kararı temyiz eden davalılar yönünden her bir davacı için tahsiline karar verilen miktar (284,85 TL) temyiz kesinlik sınırı olan 1.890,00 TL"nin altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Öte yandan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti olmayan kararlara karşı temyiz isteği yönünden mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayda da bir karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, ecrimisil bakımından (6100 sayılı Yasanın 3. maddesi yollamasıyla) davalıların temyiz isteminin değerden REDDİNE, aşağıda yazılı 1.958.00 TL. bakiye onama harcının temyiz eden davalılardan alınmasına, 22/11/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.