Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2020/1358 Esas 2020/4441 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/1358
Karar No: 2020/4441

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2020/1358 Esas 2020/4441 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Milas 1. Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi'nde görülen bir muvazaa iddiasına dayalı alacak davası sonucunda, Bölge Adliye Mahkemesi'nde verilen hüküm temyiz kesinlik sınırını aşmayan 58.800,00 TL olarak belirlenmiştir. Temyiz kesinlik sınırı, kesinlikle ilgili bir kamu düzeni gereğidir ve davada kabul ya da reddedilen alacak tutarına göre belirlenir. Dosya içeriğine göre, davalı Elektrik Üretim A.Ş. özelleşme tarihinden önceki dönemler için talepte bulunulduğu için, özelleştirme tarihinden sonraki dönemler uyuşmazlık konusu yapılamaz. Bu sebeple, temyize konu edilen toplam miktar temyiz kesinlik sınırı olan 58.800,00 TL'yi aşmadığı için davacının temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleri karardan bahsedilmiştir.

(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi 2020/1358 E. , 2020/4441 K.

"İçtihat Metni"

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : İzmir 9. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

İLK DERECE
MAHKEMESİ : Milas 1. Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Y A R G I T A Y K A R A R I

Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Somut dava muvazaa iddiasına dayalı alacak (eda) davası niteliğinde olduğundan, temyiz kesinlik sınırı kabul ya da reddedilen alacak tutarına göre belirlenmelidir.
Dosya içeriğine göre, davalı Elektrik Üretim A.Ş."nin özelleşme tarihine kadar olan dönem için talepte bulunulduğu, özelleştirme tarihinden sonraki dönemin uyuşmazlık konusu olmadığı ve somut davada verilen hükmün temyiz kesinlik sınırını aşacak mahiyette ileriye yönelik etkisinin bulunmadığı anlaşılmakla; reddedilen ve temyize konu edilen toplam miktar Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 58.800,00 TL kapsamında kaldığından davacının temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 05.03.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.