Tehdit - mala zarar verme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2018/295 Esas 2021/4818 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/295
Karar No: 2021/4818
Karar Tarihi: 11.02.2021

Tehdit - mala zarar verme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2018/295 Esas 2021/4818 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, mala zarar verme ve tehdit suçlarından mahkum edildiği bir davanın temyiz incelemesi yapılmıştır. Mala zarar verme suçu nedeniyle verilen cezanın temyiz edilemez olduğu anlaşılmıştır. Ancak, tehdit suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebi reddedilmemiştir. İncelemede, olayın çıkış nedeni ve gelişmesinin değerlendirilerek, sanığın haksız tahrik sebebiyle suçu işleyip işlemediği tartışılmamıştır. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı doğrultusunda yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, kararın bozulmasına karar verilmiş ve dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine hükmedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1
- 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi
- TCK'nın 29. maddesi (haksız tahrik hükmü)
- TCK'nın 53. maddesi (iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararı)

4. Ceza Dairesi 2018/295 E. , 2021/4818 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

K A R A R

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği, suç tarihi ile sanığın temyiz talebinin kendisi hakkındaki mahkumiyet hükümlerine ilişkin olduğu ve suçta kullanılan adli emanette kayıtlı eşya hakkında her zaman karar verilebileceği kabul edilerek dosya görüşüldü:
A-Sanık hakkında mala zarar verme eyleminden kurulan kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanun" un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK" nın 317. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, sanık ..."ın TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B-Tehdit eyleminden kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyize gelince,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın aşamalarda olay günü çıkan tartışma sırasında katılanın kendisine yönelik yaralama ve hakaret eylemleri gerçekleştirdiğini savunması ve bu suçlardan katılan hakkında ceza tesis edildiğinin anlaşılması karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2-Kabule göre ise;
Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 günü, Resmi Gazete" de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 11/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.