MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, temyiz talebinin reddi

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık ... hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan kurulan 22.05.2014 tarihli hükmün temyiz isteminin reddine ilişkin 03.02.2015 tarihli ek kararın temyiz incelemesinde;
Sanığın, başka suçtan hükümlü bulunduğu cezaevinde 5271 sayılı CMK 35/son maddesine aykırı olarak tebliğ edilen ek karara yönelik temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yokluğunda verilen ve 17.06.2014 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü 1412 sayılı CMUK"nun 310/1-2. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 29.01.2015 tarihinde temyiz eden sanık ..."ın temyiz isteminin aynı kanunun 317. maddesi gereğince reddine ilişkin 03.02.2015 tarihli ek karar usul ve kanuna uygun bulunduğundan, yerel mahkemenin temyizin reddine ilişkin kararının ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarına yönelik kurulan hükümlere ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Hak yoksunluklarına hükmedilirken yanılgılı hüküm kurulmuş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde resen ve doğru olarak, TCK"nın 53.maddesinin 1 ila 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde uygulanması mümkün görüldüğünden ve Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibari ile infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Mahkemece "adli sicil kayıtlarının sanığın cezai yaptırımdan korkmayan, suç işlemekten çekinmeyen uslanmaz ve olumsuz karakter yapısına delalet sayılarak tedbir, erteleme müesseseleri ve CMK 231. maddesi lehe tatbik edilmeyerek hüküm tesisi cihetine gidilmiş; " biçimindeki gerekçe ile sanık hakkında erteleme ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verildiği anlaşılmakla tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Yargılama giderlerinin sanıktan ne şekilde tahsil edileceğine ilişkin kararda açıklama yapılmaması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
2-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, yargılama giderlerinin sanıktan payı oranında ayrı ayrı tahsil edilmesine karar verilmesine ve TCK"nın 53. maddesinin uygulamasına ilişkin olan tüm kısımların hükümlerden çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlelerin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.