Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/7911 Esas 2018/4916 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi gereğince hükmün açıklanması ile TCK"nın 89/4, 22/3, 62, 51/1-3-7, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle yaralama suçundan yapılan yargılama sonucunda, sanığın TCK’nın 89/4, 22/3, 62. maddeleri gereğince 7 ay 15 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına, CMK’nın 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca sanığın 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Büyükçekmece 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.02.2014 tarih, 2011/1757 esas, 2014/117 karar sayılı kararının 05.03.2014 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın, deneme süresi içerisinde 16/07/2014 tarihinde işlediği hakaret suçu nedeniyle Silivri 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/11/2014 tarihli ve 2014/473 E. - 2014/385 K. sayılı kararı ile 1.500 TL adli para cezasına hükmedilip CMK’nın 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi üzerine denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle ihbarda bulunulmasını müteakip, duruşma açılarak sanığın savunması alınıp 26.02.2015 tarihli hükmün CMK"nın 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına ilişkin Büyükçekmece 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2014/639 - 2015/123 karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının “hüküm” niteliğinde olmadığı, 5271 sayılı CMK’nın 231/11. maddesi uyarınca kasıtlı suç işlemesi nedeniyle hükmün açıklanmasına karar verilebilmesi için sonraki suçtan mahkumiyet hükmü verilmesi gerektiği, sanık hakkında Silivri 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.11.2014 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, bu anlamda mahkumiyet olarak kabul edilemeyeceği ve Büyükçekmece 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.02.2014 tarihli açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanması şartlarının oluşmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 26/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.