Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/25706 Esas 2017/16315 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/25706
Karar No: 2017/16315
Karar Tarihi: 20.12.2017

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/25706 Esas 2017/16315 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'ndeki bir davada, sanık hırsızlık ve mala zarar vermeden suçlu bulunmuştur. Temyizde, diğer sanıkların da yer aldığı araç kiralama sözleşmesi ve ödeme banka kartı kayıtları ile ilgili yeterli kanıt olmaması nedeniyle beraati, suçun iştiraki nedeniyle yargılama giderlerinin eşit olarak paylaşılması ilkesine aykırı karar verildiği belirtilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin 2015'teki bazı maddelerin iptali üzerine de bu kararın değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri: CMK'nın 326/2. maddesi, TCK'nın 53. maddesi

17. Ceza Dairesi 2015/25706 E. , 2017/16315 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık ... hakkında; temyize gelmeyen diğer sanık ..."nün araç kiralama sözleşmesine imza atıp kiraladığı ve kredi kartı ile ödemesini yaptığı suçta kullanılan aracı firmadan teslim aldığına ilişkin firma çalışanı tanık ..."un beyanı ile temyize gelmeyen sanıklar ... ve ..."un söz konusu aracı sanık ..."dan ödünç aldıkları yolundaki anlatımları dışında hükümlülüğüne yeterli hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı kanıt bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerine yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-İştirak halinde suç işleyen sanıktan neden olduğu yargılama giderlerinin “payı oranında” yerine, “eşit olarak” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
3-Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.20015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 20.12.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.