Esas No: 2021/16845
Karar No: 2022/11878
Karar Tarihi: 20.09.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/16845 Esas 2022/11878 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, suça sürüklenen çocuklar hakkında nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verdi. Adli para cezası miktarı nedeniyle doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin temyiz istemleri reddedildi. Nitelikli hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet kararı ise, asli dava zamanaşımı süresinin geçmiş olması nedeniyle bozuldu ve dava düştü.
Kanun Maddeleri:
- 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b, 168, 31/3. maddeleri
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 317. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin kararlar itiraza tabi olup, bu kararlara karşı suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin, itiraz yoluna başvurması üzerine Nizip Ağır Ceza Mahkemesi 2017/128 D.iş sayılı kararı ile itirazın reddine karar verildikten sonra bu karara karşı herhangi bir temyiz istemi bulunmadığı anlaşılmakla, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlar inceleme dışı bırakılmak sureti ile tebliğnamede iade isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
I-Suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezalarının miktar ve türüne göre; 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin temyiz istemlerinin CMUK'nun 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Suça sürüklenen çocuklar hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Suça sürüklenen çocuğa yüklenen ve 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 168, 31/3. maddelerine uyan suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Yasa'nın 66/1-e, 66/2. maddelerinde belirtilen, 5 yıl 4 aylık asli dava zamanaşımı süresinin hüküm tarihi olan 21/05/2015 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 20/09/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.