Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/12440 Esas 2020/456 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 21/07/2015 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 25/02/2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

KARAR

Davacı vekili, 12.10.2015 tarihli dilekçe ile dava konusu edilen parsellerden 1101 ada 17 parsele yönelik davadan vazgeçtiğini beyan etmiştir.
Davacının beyanı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu madde 123 uyarınca davanın geri alınması niteliğindedir. Yasa hükmü gereği, davacı, hüküm kesinleşinceye kadar ancak davalının açık rızası ile davasını geri alabilir. Mahkemece, davada 1101 ada 17 parsele yönelik davanın geri alınması beyanı karşısında diğer tapu kaydındaki tüm paydaşların açık rızası olması gerekirken bu hususu gözetmeden hüküm kurulmuş olması, bu konuda bir temyiz bulunmadığından bozma sebebi olarak görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya içeriğine göre, mahkeme kararı ve dayandığı gerekçeler usul ve yasaya uygun bulunduğundan yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, taşınmaz malın satış bedelinden payına düşecek paranın % 011,38 oranında hesaplanacak onama harcından peşin alınan 29,20TL’nin mahsubu ile bakiyesinin temyiz edene yükletilmesine, 16.01.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.