Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2015/1938 Esas 2015/2192 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Düzce 1. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 04/09/2014
NUMARASI : 2014/84-2014/724

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye ve alacak davasına dair karar, davalılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Uyuşmazlık, temerrüt nedeniyle tahliye ve kira alacağının tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece kira alacağı yönünden davanın kabulüne, tahliye yönünden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde, Ocak 2011 başlangıç tarihli, 500 TL bedelli ve yıllık %10 artış şartlı sözlü kira sözleşmesi ile davalıların müvekkilinin kiracısı olduklarını, davalıların 2011 yılı Aralık ayından itibaren kira bedellerini ödemediğini, davalılara toplam 14.300- TL kira borcunun ödenmesi için süreli ihtarname keşide edildiğini, ancak davalıların 30 günlük süre içinde borçlarını ödemediğini belirtilerek davalıların kiralanandan tahliyesini ve 14.300- TL kira alacağının tahsilini istemiştir.Davalı B.. K.. duruşmada; kiralanan dükkanın tarafınca kullanıldığını, diğer davalı H.. K.."nın bir ilgisi olmadığını ,dükkanın tadilatı için yaptığı 5.500 TL"lik harcamanın kiradan mahsup edileceğine dair davacı ile anlaştıklarını bu nedenle davalıya sadece 8.800 TL borcu bulunduğunu, kiralananın anahtarlarını da Mahkeme huzurunda davacıya teslim etmek istediğini beyanla davanın reddini savunmuş; Diğer davalı H.. K.. ise davaya cevap vermemiştir. Mahkemece, davalıların dava edilen miktar kadar kira borçları bulunduğu ve ödenmediğinden bahisle kira alacağı yönünden davanın kabulüne, davalıların kiralananı tahliye etmiş olmaları sebebiyle tahliye yönünden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına, takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı B.. K.."nın temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalı H.. K.."nın temyiz itirazına gelince; Kira ilişkisinin ispat külfeti davacıya aittir. Duruşmaya gelmeyen ve cevap vermeyen davalı Hakkı"nın kira ilişkisini inkar ettiğinin kabulü gerekir. Nitekim temyiz aşamasında da kira ilişkisi inkar edilmektedir. Bu durumda davacının adı geçen davalılının kiracısı olduğunu yasal delillerle ispatlaması gerekir. Bu hususun kanıtlanması da HMK."nun 200. maddesindeki ispat kuralına tabidir. İddia edilen yıllık kira miktarına göre kira ilişkisinin tanıkla kanıtlanması da mümkün değildir. Ancak, dava dilekçesinde “her türlü yasal delil” denilmesine, bunun yemin delilini de kapsadığının anlaşılmasına göre mahkemece davacıya taraflar arasında kira ilişkisi bulunup bulunmadığı ve aylık
kira miktarının ne olduğu konusunda davalıya yemin teklif edip etmeyeceği sorularak varılacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı B.. K.."nın temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı H.. K.."nın temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 04.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.