MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

1-"2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme" suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık hakkında toplanan deliller gerekçeli kararda incelenip, "2009 takvim yılında sahte fatura düzenleme" suçunun sübutu kabul, oluş, kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, mahkemenin takdirinde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- "2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme" suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında 2010 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan 213 sayılı Yasa"nın 367. maddesi uyarınca dava şartı olan mütalaanın bulunmadığı ve bu konuda Defterdarlık Vergi Dairesi Müdürlüğünün, sanığın 2010 takvim yılında ticari faaliyeti tespit edilemediğinden bu yıl için mütalaa verilmeyeceğinin bildirildiği gözetilerek dava şartı yokluğu nedeniyle düşme hükmü kurulması gerekirken, davaya devamla sanık hakkında beraat hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanık hakkında 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 367. maddesi uyarınca dava şartı olan mütalaanın bulunmaması nedeniyle kovuşturma şartı gerçekleşmediği anlaşıldığından, sanık hakkında açılan kamu davasının CMK"nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE,
13.01.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.