Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/10150 Esas 2018/4890 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/1-a,52/2-4, 53/6, 63/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, “bisiklet-motosiklet giremez” levhası ile yasaklandığı halde idaresindeki motosikletle tramvay yolu üzerinde seyri sırasında gidiş istikametine göre yolun sol tarafından tramvay yolu üzerinden karşıdan karşıya geçiş yapmak isteyen yayaya çarpması şeklinde gelişen olayda, bilinçli taksir koşullarının oluştuğu gözetilmeden eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, kusur durumuna, ceza miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan 2 yıl 6 ay hapis cezasının TCK"nın 49/2. maddesi uyarınca kısa süreli olmaması nedeniyle, hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, hürriyeti bağlayıcı cezayı adli para cezasına çevirmenin yasal dayanağını oluşturan TCK"nın 50/4. maddesinin gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının dördüncü paragrafında yer alan “TCK 50/1-a. maddesi” ibaresinin “TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle TCK"nın 50/1-a maddesi” ibaresi ile değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.