Görevi yaptırmamak için direnme ve kamu görevlisine hakaret suçlarından sanıklar ... ve ... hakkında yapılan yargılama sonunda; mahkumiyetlerine dair... 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 23/12/2011 gün ve 2010/218 Esas, 2011/868 Karar sayılı hükümlerin sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 19/02/2014 gün ve 2013/16827 Esas, 2014/1755 Karar sayılı bozma yönündeki kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11/04/2014 gün ve 5- 2012/90279 sayılı yazısı ile itiraz isteminde bulunması üzerine dosya Daireye verilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
İtirazın kapsamı ve tüm dosya içeriğine göre; sanıkların savunmalarında, polis memurlarının kendilerine küfür ederek vurduklarını ileri sürmeleri ve bu savunmaların sanıklara ait adli raporlar ile tanıklar ... "ın anlatımları ile doğrulanması, yine kamu görevlilerinin yetki aşımı veya keyfi davranmasının tek başına suç teşkil etmese de kaba ve sert davranışların TCK 29. maddede düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektirebilecek olması karşısında, Dairemizce verilen karar usul ve yasaya uygun olup, Yargıtay C.Başsavcılığı tarafından ileri sürülen itiraz nedenleri yerinde görülmediğinden 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile değişik CMK"nın 308/3. maddesi uyarınca İTİRAZIN REDDİNE, dosyanın itiraz konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi için Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 10/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.