Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2006/17290 Esas 2007/9873 Karar Sayılı İlamı

Davacı,  01.08.1988-31.01.2002 tarihleri arası SSK."lı hizmetleri dışında tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespiti ile 01.12.2005 tarihinde başlatılan tarım Bağ-Kur sigortalılığının iptaline   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Hakimin son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar, esas karar olup, sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekir. Oysa zaptın 29.09.2006 günlü oturumunda tefhim edilen kısa kararda davacının 01.12.2005 tarihinden itibaren tarım Bağ-Kur sigortalısı olmadığı yönündeki talebin reddine karar verilirken gerekçeli kararda bu hükmün yer almadığı kısa kararla gerekçeli kararın birbirine aykırı olduğu açıkça anlaşılmaktadır.
Öte yandan konuyla ilgili 10.04.1992 günü ve 1991/7 Esas-1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Bozma nedenine göre sair hususların şimdilik incelenmesine yer olmadığına hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 19.06.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.