MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek,
gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 19/03/2013 tarih ve 2012/2-1500 Esas, 2013/95 sayılı Kararında da kabul edildiği üzere; suç tanımında hapis cezası ile adli para cezasının seçenek yaptırım olarak düzenlendiği hallerde, temel ceza belirlenirken TCK"nın 61/1. maddesi gereğince hapis cezası seçildikten sonra, aynı Kanunun 50/2. maddesindeki düzenlemeye göre hürriyeti bağlayıcı cezanın adli para cezasına çevrilmesinin mümkün olmaması karşısında, sanığın mükerrir olması nedeniyle TCK"nın 58/3. maddesindeki emredici hüküm uyarınca seçenek olarak düzenlenen cezalardan hapis cezasının tercih edilmesi kanuni zorunluluktan kaynaklanmış olsa bile aynı Kanunun 50/2. maddesi gözetilerek hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceği gözetilmeksizin, seçenek yaptırımın öngörüldüğü hakaret suçundan kurulan hükümde tekerrür nedeniyle zorunlu olarak hapis cezası seçildikten sonra bu cezanın adli para cezasına çevrilmesi suretiyle TCK"nın 50/2. maddesine aykırı davranılması ve her iki suçu birden fazla kamu görevlisine karşı gerçekleştiren sanık hakkında TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanığın temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükümlerin ONANMASINA, 10/09/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.