4. Hukuk Dairesi Esas No: 2012/17551 Karar No: 2013/3245 Karar Tarihi: 25.02.2013
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2012/17551 Esas 2013/3245 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2012/17551 E. , 2013/3245 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... vdl. vekili Avukat ... tarafından, davalı ... vd. aleyhine 16/02/2009 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın görevsizlik nedeni ile reddine dair verilen 02/06/2009 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili ile davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacıların tüm, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir. 2-Davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince, Dava, trafik kazası nedeni ile ölümden dolayı uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece dava dilekçesinin mahkemenin görevsizliği nedeni ile reddine karar verilmiş; karar, taraflarca temyiz olunmuştur. Davacılar, davalı sürücünün kusuru ile meydana gelen trafik kazasında murislerinin yaşamını yitirmesinden dolayı her biri için 5.000,00 TL manevi tazminat ödetilmesini istemişlerdir. Mahkemece, davacılar arasında mecburi dava arkadaşlığı bulunmadığı, mahkemenin görevinin her bir davacının istemi yönünden ayrı ayrı değerlendirilmesi gerektiği kanaati ile 5.000,00 TL manevi tazminat istemlerine yönelik davaya bakma görevinin Sulh Hukuk Mahkemesine ait olduğu gerekçesi ile görevsizlik kararı verilmiştir. Davacılar aynı olay ve hukuki nedene dayalı olarak birlikte açtıkları davada ayrı ayrı tazminat isteminde bulunduklarına göre mahkemenin görevsizliği nedeni ile dava dilekçesinin reddine yönelik olarak verilen kararda, yargılama giderlerinden olan vekalet ücretinin her bir davacının istemi yönünden ayrı ayrı değerlendirilmesi gerekir. Şu durumda, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 7/1 maddesi uyarınca her davacıdan ayrı ayrı maktu oranda vekalet ücretinin alınarak davalılara ödetilmesine karar verilmesi gerekirken tek bir vekalet ücretine hükmedilmesi isabetli değil ise de anılan yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK 438/son maddesi uyarınca kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenle hüküm fıkrasının 4 no"lu bendinin tümden silinmesine yerine "Karar tarihi itibarı ile yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca her bir davacıdan 575,00"er TL vekalet ücreti alınarak davalılara ödenmesine" biçimindeki cümlenin eklenmesine, davacıların tüm, davalıların öteki temyiz itirazlarının (1) sayılı bentteki nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacılara yükletilmesine, peşin alınan harcın bundan mahsubuna, temyiz eden davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 25/02/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.