MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık hakkında kurulan hükümde, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi gereği tekerrüre esas alınan ilamlardan en ağırının kararda belirtilmesi gerekirken birden fazla ilamın tekerrüre esas alındığı, bu ilamlardan; Mersin 10. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/478 Esas - 2011/492 Karar sayılı ilamı ile verilen 2000 TL adli para cezasının, CMUK"un 305/1. maddesi gereğince kesin nitelikte olduğu ve aynı maddenin son fıkrası uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı ve Adana 9. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 18.03.2010 tarih, 2008/280 Esas - 2010/306 sayılı mahkumiyet kararının, suç tarihinden sonra 04.04.2012 tarihinde kesinleşmesi nedeniyle, söz konusu ilamının da tekerüre esas alınamayacağı ve sanığın tekerrüre esas olabilecek başka ilamının da bulunmadığının gözetilmemesi,
2) Sanığın tekerrüre esas sabıkası olmamasına rağmen, mükerrir kabul edilerek sanık hakkında TCK"nin 58/3. maddesi gereğince TCK"nin 86/2. maddesinde belirtilen seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edilmesi,
3) Sanık hakkında mağdur ..."a karşı gerçekleştirdiği yaralama suçu nedeni ile sonuç olarak 5 ay hapis cezasına karar verilmesi gerekirken 150 gün hapis cezasına, mağdur ..."e karşı gerçekleştirdiği yaralama suçu nedeni ile sonuç olarak 3 ay 10 gün hapis cezasına karar verilmesi gerekirken 100 gün hapis cezasına karar verilmesi,
Kabule göre de;
4) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 03/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.