Davacı, 2.100.-YTL gecikme zammı borcunun olmadığının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün  davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı, idari para cezasına uygulanan gecikme zammından dolayı Kuruma borcu bulunmadığının tesbitini istemiş, Mahkeme istemin kabulüne karar vermiştir.
Dosyadaki bilgi  ve belgelerden, davacı işverene ait işyerinde Kurum müfettişlerince yapılan denetim sonucunda, iki çalışanla ilgili giriş bildirgelerinin, aylık sigorta prim bildirgelerinin ve dört aylık dönem bordolarının Kuruma verilmediği tesbit edilerek, 506 sayılı Yasa"nın 140. maddasi uyarınca idari para cezası uygulandığı, idari para cezasını bildiren  5.12.2003 tarihli yazıya, davacının 11.12.2003 tarihinde itiraz ettiği, itirazı inceleyen Kurum Komisyonunun 13.10.2004 tarih ve 86 sayılı Kararı ile itirazı red ettiği, Komisyon Kararı ile 6.120.00YTL idari para cezası ve 31.10.2004 tarihine kadar hesaplanmış 2.100.00YTL geçikme zammına ilişkin 18.10.2004 tarihli yazı davacı işverene 2.11.2004 tarihinde tebliğ edildiği, davacının Kuruma gecikme zammını kabul ettiğini belirten dilekçe vererek 4.11.2004 tarihinde yalnız 6.120.00YTL"lik idari para cezasını ödediği, gerekçe olarak ta Kuruma itiraz durumunda gecikme zammı uygulanmaması gerektiğini ileri sürdüğü, Mahkemenin de, itiraz edilmiş olması ve itirazın reddine dair kararın tebliğinden itibaren süresinde ödemenin yapılmış bulunması nedeniyle gecikme zammı tahakkuk ettirilemeyeceğini ilişkin bilirkisi görüşü itibariyle sonuca gittiği anlaşılmaktadır.
506 sayılı Yasa"nın 140. maddesinde, idari para cezalarının ilgiliye tebliğ edilmekle tahakkuk edeceği ve tebliğ tarihinden itibaren süresinde Kuruma ödenmeyen idari para cezalarının aynı Yasa"nın 80. maddesi hükmünce tahsil edileceği, 506 sayılı Yasa"nın 80. maddesinde ise, Kurumun prim ve diğer alacaklarının süresi içinde ve tam olarak ödenmemesi halinde, ödenmeyen kısmına, sürenin bittiği tarihten itibaren gecikme zammı uygulanacağı, dava ve icra takibi açılmış olsa bile, prim ve diğer alacakların ödenmemiş  kısmı için gecikme zammı tahsil olunacağı belirtilmiştir.
İdari para cezalarının ödenmesi gereken süre sonundan itibaren muaccel olacağı, muacceliyet gününden başlayarak borcun ödendiği güne kadar gecikme zammı yürütülmesi gerektiği, süresinde yapılan itirazın 506 sayılı Yasa"nın 140. maddesi uyarınca takibi durduracağı ancak alacağın muaccel  duruma gelmesine engel olmayacağı sonuçta da itirazı Kurum Komisyonunca red edilen davacı hakkında Kurumca tahakkuk ettirilen gecikme zammında Yasa"ya aykırı bir yön bulunmadığı ortadadır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 18.6.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.