Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2015/6720 Esas 2016/493 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması
Hüküm : TCK"nın 268/1. maddesi delaletiyle 267/1, 269/3-a, 62, 50, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hakkında, herhangi bir yükümlülük öngörülmeyerek hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanığın denetim süresi içinde işleyerek mahkum olduğu kasıtlı suç nedeniyle CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanan hükümdeki cezasının adli para cezasına çevrilmesine yasal olanak bulunmadığı gözetilmeden, hükmolunan cezanın seçenek yaptırıma çevrilmesine karar verilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Gerekçeli karar başlığında ve hüküm fıkrasında suç adının “başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması” yerine “iftira” olarak yazılması,
2- 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 106/3. maddesi uyarınca adli para cezalarının ödenmemesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma kararı verileceği de gözetilerek, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde hapisten çevrilen adli para cezasının taksitlerinden birisinin süresinde ödenmemesi halinde geriye kalan kısmının tamamen tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrileceği hususunun sanığa ihtar edilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükmün 2. fıkrasında yer alan “iftira” ibaresinin çıkartılarak yerine “başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması” ibaresinin karara eklenmesi; yine hükmün TCK"nın 52/4. maddesine ilişkin 2. fıkrasının 7. bendindeki “Taksitlerin birinin zamanında ödenmemesi halinde geriye kalan kısmının tamamen tahsil edileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrileceğinin ihtarına (ihtar edilemedi),” ilişkin bölümün karardan çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.