Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/2671 Esas 2020/6183 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2671
Karar No: 2020/6183
Karar Tarihi: 09.06.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/2671 Esas 2020/6183 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, kasten yaralama suçu işlemiş olan sanık hakkında verilen 3.000 TL adli para cezasını kesinleştirdi. Temyiz talebi yapılan kararda hukuka aykırılık olmadığı için talep reddedildi. Kararın 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu belirtildi. Kanun maddeleri: 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi, 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un geçici 2. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2020/2671 E. , 2020/6183 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Temyiz isteminin reddine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.03.2009 tarih ve 2009/2-43 - 2009/56 sayılı kararı ile 19.09.2006 tarih ve 197/192 sayılı kararlarında da açıklandığı üzere; suç vasfına yönelik temyiz talebi yoksa, hükümde açık hukuka aykırılıkların bulunması, kesin nitelikteki bir hükme temyiz edilebilirlik vasfı kazandırmayacağından ve sanık hakkında tayin olunan adli para cezasının, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle verilen hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olması karşısında, karar tarihindeki kanuni düzenlemeye göre “kasten yaralama” suçundan sanık hakkında hükmolunan 3.000 TL.lik doğrudan adli para cezasının, miktar ve nevi itibari kesin nitelikte bulunduğu ve temyiz isteminin suç vasfına yönelik olmadığı gibi sanık tarafından temyiz talebinin süresinde de yapılmadığı cihetle temyiz talebinin reddine dair 01.04.2016 tarihli ek kararda usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığından sanığın bu karara yönelik temyiz talebinin 1412 sayılı CMUK"un 315/2. maddesi gereğince reddi ve redde ilişkin ek kararın ONANMASINA, 09.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.